اهل پروازی؟

ساخت وبلاگ

رهایی رو برام معنی کن.

آزاد بودن... مثل پرنده ها مثلاً...

چقدر دوست داشتی مثل اونا باشی؟

نمیدونم ولی حس خوبیه پرواز!

لبخند میزنم . نفس عمیقی میکشم. به زمین نگاه میکنم و میگم: "چطوره ببینیم میتونیم پرواز کنیم یا نه! چطوره؟"

مگه میشه؟ بال هات کو؟!

لبخند میزنم و میگم: "جاشون گذاشتم!"

میخنده و به شونم میزنه! به آسمون نگاه میکنم و به ابرها و پرنده ها خیره میشم. بهم با لخند نگاهی میندازه.

از همون اول معلوم بود سرت تو رویاهات گرمه! من برم، میام.

از رفتنش تعجب کردم، آخه فکر کردم میدونه که پرواز انسان ها هم ممکنه و داره شوخی میکنه! ولی اینطور نبود.

زندگی خودش مثل یه پروازه! مثل یه مقصد میمونه! اگه تا آخرش بری و مناظر اطرافت رو ببینی، میبینی آسمون هم داره باهات میاد؛ ابر ها هم همینطور، قطره های بارون و اشعه های خورشید (و حتی ویروس کرونا!) و حتی درد ها و غم ها و اشک ها! شکوه همراهی ِ خوبی ها قدرت گذشتن از درّه هایی که بقیه توش گیر افتادن رو بهت میده...

چشمامو میبندم و زیبایی آسمون رو به دلم میبرم... همه چی برای تغییر آمادس! ولی چرا آدما نمیخوانش؟ چرا باور نمیکنن میشه پرواز کرد؟

صبح روز یکشنبه...
ما را در سایت صبح روز یکشنبه دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : my-lifes-notebook بازدید : 120 تاريخ : چهارشنبه 27 فروردين 1399 ساعت: 15:34